şems-i tebrizi

mevlana'yı mevlana yapan, gönül gözünü açan, ruhunu ateşleyen büyük insan. mevlana'yla dostlukları, yakınlaşmaları anlaşılamamış ve iki kez mevlana'yı bırakıp gitmiştir. ilkinde geri dönmüş, ikincisinde dönmemiştir. mevlana'nın tebrizi için yazdığı etme şiiri tüylerimi diken diken eder her okuduğumda, her dinlediğimde. (bkz: mevlana ve şems-i tebrizi ilişkisi)

"heyhat" mum gibi erimiyorsa insan,"yanıyorum" dememeli;yanmaktan korkuyorsa kişi aşk kapısı'ndan girmemeli…ya "kor yürekli olmalı insan ya da kor barındıracak "yürekli".

"ben seni sevmek için değil, sevmenin ne demek olduğunu bil diye sevdim!" şeklinde bir sözü var. akıllara zarar. yani gerçekten zarar. bu kişilikten duyduğum tek saçma söz olabilir. hatta bülent serttaş bir şarkısında kullanmış. aykut elmas da dalgaya almıştı :d

'bil ki güneşe bakmaya cesareti olmayan,gölgede kalmaya,gölgeyi ışık sanmayı mahkumdur.' böyle güzel insanların yaşamış olduğu şehirin değer paha biçilemez ama anlayana.

hz. mevlana'nın gönül dostudur. tasavvufi aşkı yaşayanların en güzelidir. her cümlesi ayrı bir ders her dersinde ayrı bi hikayesi vardır. "imtihan bu ya balığın gönlü çöle vurulur."

"bir gül kadar güzel ol; ama dikeni kadar zalim olma. birine öyle bir söz söyle ki, ya yaşat ya da öldür; ama asla yaralı bırakma!" demiş üstad.

''kalk, silkelen, kendine gel. umutsuzluğa sarılma. umutsuzluk şeytandan, ümit etmek ise allah'tandır.''

en sevdiğim tarihi kişiliklerden biri.

kalp midir insana sev diyen yoksa yalnızlık mıdır körükleyen? sahi nedir sevmek; bir muma ateş olmak mı, yoksa yanan ateşe dokunmak mıdır?

anladım ki insanlar, susanı korkak, affetmeyi bileni de çantada keklik sanıyorlar. oysa biz istediğimiz kadar hayatımızdalar, göz yumduğumuz kadar dürüstler ve sustuğumuz kadar insanlar.

...güzel bir şeye başla. ama hep güzel olsun. çünkü her insan ölecek yaşta. geç kalmayasın...

"sen ol da, ister yâr ol ister yara." bu nasıl bir teslimiyettir..

"Gözlerimin siyahında dans eden dostumun hayalini gör."